| Chapter 4 |
1 | Toe antwoord lifas, die Temaniet, en sê:
|
2 | As 'n mens dit met 'n woord by jou waag, sal jy ontstemd wees? Maar woorde inhou -- wie kan dit?
|
3 | Kyk, jy het baie mense tereggewys en slap hande versterk.
|
4 | Jou woorde het opgerig die wat struikel, en jy het knikkende knieë versterk.
|
5 | Maar nou dat dit jou oorkom, is jy moedverlore; nou dat dit jou tref, is jy verslae!
|
6 | Is jou Godsvrees nie jou hoop, jou vrome wandel nie jou verwagting nie?
|
7 | Bedink tog, wie het ooit onskuldig omgekom, en waar is opregtes verdelg?
|
8 | Volgens ek gesien het: Die wat onreg ploeg en moeite saai, die maai dit.
|
9 | Deur die asem van God kom hulle om, en deur die geblaas van sy toorn word hulle vernietig.
|
10 | Die gebrul van die leeu en die stem van die bruller -- ja, die tande van die jong leeus word uitgebreek.
|
11 | Die leeu kom om by gebrek aan prooi, en die kleintjies van die leeuin word verstrooi.
|
12 | Verder is 'n woord op geheimsinnige wyse na my gebring, en my oor het 'n gefluister daarvan opgevang,
|
13 | by die gedagtespel, uit naggesigte gebore, wanneer diepe slaap op die mense val.
|
14 | Skrik het oor my gekom en siddering en het my hele gebeente laat bewe.
|
15 | Toe skuif daar 'n gees voor my verby; die hare van my vlees het opgerys.
|
16 | Hy bly staan, maar ek kon sy gedaante nie herken nie -- 'n verskyning voor my oë! Ek hoor die gefluister van 'n stem wat sê:
|
17 | Sou 'n sterfling regverdig wees voor God? Of 'n man rein wees voor sy Maker?
|
18 | Kyk, in sy dienaars stel Hy geen vertroue nie, en by sy engele ontdek Hy dwaling.
|
19 | Hoeveel meer by hulle wat kleihuise bewoon, van wie die grondslag in die stof is, wat fyngedruk word soos 'n mot.
|
20 | Tussen môre en aand word hulle verpletter; hulle kom vir ewig om sonder dat iemand daar ag op gee.
|
21 | Word hulle tentlyn nie losgeruk in hulle nie? Hulle sterwe, en dit sonder wysheid.
|