| Chapter 1 |
1 | Die spreuke van Salomo, die seun van Dawid, die koning van Israel,
|
2 | om wysheid en tug te ken, om woorde van insig te verstaan,
|
3 | om aan te neem tug wat verstandig maak, geregtigheid en reg en regverdigheid;
|
4 | om aan die eenvoudiges skranderheid te gee, aan die jongeling kennis en oorleg;
|
5 | laat die wyse luister, dan sal hy insig vermeerder, en die verstandige sal verstandige gedagtes verkry,
|
6 | om 'n spreuk en beeldspraak te verstaan, die woorde van die wyse manne en hulle raaisels.
|
7 | Die vrees van die HERE is die beginsel van die kennis; sotte verag wysheid en tug.
|
8 | My seun, luister na die tug van jou vader, en verwerp die onderwysing van jou moeder nie;
|
9 | want dit is 'n lieflike krans vir jou hoof en sierlike kettings vir jou hals.
|
10 | My seun, as die sondaars jou wil verlei, moet jy nie inwillig nie;
|
11 | as hulle sê: Gaan saam met ons, laat ons loer op bloed, laat ons die onskuldige voorlê sonder oorsaak,
|
12 | laat ons hulle lewendig verslind soos die doderyk en die gesondes soos die wat in die kuil neerdaal;
|
13 | allerhande kosbare goed sal ons vind, ons huise sal ons vol maak met buit;
|
14 | jy sal jou lot onder ons werp, ons sal almal een beurs hê --
|
15 | my seun, gaan nie met hulle saam op die weg nie, hou jou voet terug van hulle pad;
|
16 | want hulle voete hardloop na die kwaad en haas hulle om bloed te vergiet;
|
17 | want die net word tevergeefs uitgesprei voor die oë van allerhande voëls:
|
18 | so loer hulle op hul eie bloed, hulle lê hulleself voor.
|
19 | So gaan dit met almal wat onregverdige wins maak: dit ontneem sy besitter die lewe.
|
20 | Die Wysheid roep hardop daarbuite, sy verhef haar stem op die pleine,
|
21 | op die hoek van die rumoerige strate roep sy, by die ingange van die poorte, in die stad, spreek sy haar woorde:
|
22 | Hoe lank sal julle, eenvoudiges, die eenvoudigheid liefhê en die spotters lus hê om te spot en die dwase kennis haat?
|
23 | Wend julle tot my teregwysing, dan laat ek my gees vir julle uitstroom, wil ek my woorde aan julle bekend maak.
|
24 | Omdat ek geroep en julle geweier het, ek my hand uitgestrek en niemand geluister het nie,
|
25 | en julle al my raad nie opgevolg en van my teregwysing nie wou geweet het nie,
|
26 | daarom sal ek ook lag by julle ondergang, ek sal spot as julle verskrikking kom;
|
27 | as julle verskrikking kom soos 'n onweer, en julle ondergang soos 'n stormwind aankom, as benoudheid en angs julle oorval.
|
28 | Dan sal hulle na my roep, maar ek sal nie antwoord nie; hulle sal my soek, maar my nie vind nie.
|
29 | Omdat hulle die kennis gehaat en die vrees van die HERE nie verkies het nie,
|
30 | van my raad nie wou weet nie, al my teregwysinge verag het,
|
31 | daarom sal hulle eet van die vrug van hulle wandel en versadig word van hulle planne.
|
32 | Want hulle eie afkerigheid maak die eenvoudiges dood, en hulle eie sorgeloosheid rig die dwase te gronde;
|
33 | maar die wat na my luister, sal veilig woon en gerus wees teen die skrik vir die onheil.
|