| Chapter 104 |
1 | Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perėndia im, ti je jashtėzakonisht i madh; je veshur me shkėlqim dhe madhėshti.
|
2 | Ai tė mbėshtjell me dritė si tė ishte njė mantel dhe i shtrin qiejtė si njė ēadėr;
|
3 | ai ndėrton mbi ujėrat dhomat e tij tė larta, i bėn retė si qerren e tij dhe ecėn mbi krahėt erės.
|
4 | I bėn erėrat lajmėtarė tė tij dhe flakėt e zjarrit shėrbėtorė tė tij.
|
5 | Ai e ka krijuar tokėn mbi themelet e saj; kjo nuk do tė luajė kurrė pėrjetė.
|
6 | Ti e kishe mbuluar me humnerė si me njė rrobe; ujėrat ishin ndalur mbi malet.
|
7 | Nė qortimin tėnd ato ikėn, nė zėrin e gjėmimit tėnd u larguan me nxitim.
|
8 | Dolėn malet dhe luginat u ulėn nė vendin qė ti kishe caktuar pėr to.
|
9 | Ti u vure ujėrave njė kufi qė nuk duhet ta kapėrxenin; ato nuk do tė kthehen mė tė mbulojnė tokėn.
|
10 | Ai bėn qė tė dalin burime nė luginat; ato rrjedhin midis maleve,
|
11 | dhe u japin pėr tė pirė tėrė kafshėve tė fushės; gomarėt e egėr shuajnė etjen e tyre.
|
12 | Pranė tyre banojnė shpendėt e qiellit; midis gjelbėrimeve lartojnė kėngėn e tyre.
|
13 | Nga dhomat e sipėrme tė tij ai u jep ujė maleve; toka ngopet me frytin e veprave tė tua.
|
14 | Ai bėn qė tė rritet bari pėr bagėtinė dhe bimėsia nė shėrbim tė njeriut, duke nxjerrė nga toka ushqimin e tij,
|
15 | dhe verėn qė gėzon zemrėn e njeriut, vajin qė bėn tė shkėlqejė fytyra tij dhe bukėn qė i jep forcė zemrės sė njeriut.
|
16 | Kėshtu ngopen drurėt e Zotit dhe kedrat e Libanit qė ai ka mbjellė;
|
17 | aty bėjnė folenė e tyre zogjtė, ndėrsa lejleku bėn nėpėr selvitė banesėn e tij.
|
18 | Malet e larta janė pėr dhitė e egra, shkėmbinjtė janė streha e lepujve.
|
19 | Ai ka bėrė hėnėn pėr stinėt, dielli e di orėn e perėndimit tė tij.
|
20 | Ti dėrgon terrin dhe bėhet natė; gjatė asaj shkojnė rreth e qark gjithė kafshėt e pyllit.
|
21 | Luanėt e vegjėl vrumbullojnė duke kėrkuar gjahun dhe i kėrkojnė Perėndisė ushqimin e tyre.
|
22 | Por, kur lind dielli, ata tėrhiqen dhe rrinė nė strofkat e tyre.
|
23 | Atėherė njeriu del pėr tė punuar dhe punon deri nė mbrėmje.
|
24 | Sa tė shumta janė veprat e tua, o Zot! Ti i ke bėrė tė gjitha me dituri; toka ėshtė plot me pasuritė e tua.
|
25 | Ja deti, i madh dhe i gjerė, ku gėlojnė krijesa tė panumėrta;
|
26 | e pėrshkojnė anijet dhe Leviathani, qė ti ke formuar pėr t`u tallur nė tė.
|
27 | Tė gjithė presin qė ti t`u japėsh ushqimin nė kohėn e duhur.
|
28 | Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorėn dhe ngopen me tė mira.
|
29 | Ti fsheh fytyrėn tėnde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymėn, dhe ata vdesin duke u kthyer pėrsėri nė pluhurin e tyre.
|
30 | Ti dėrgon frymėn tėnde dhe ata krijohen, kėshtu ti ripėrtėrin faqen e dheut.
|
31 | Lavdia e Zotit tė rrojė pėrjetė; le tė gėzohet Zoti me veprat e tij;
|
32 | ai shikon tokėn dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
|
33 | Unė do t`i kėndoj Zotit deri sa tė kem jetė; do t`i kėndoj lavde Perėndisė tim deri sa tė jem.
|
34 | Le tė jetė mendimi im i pėlqyer prej tij; unė do tė ngazėllohem tek Zoti.
|
35 | Le tė zhduken mėkatarėt nga toka dhe tė pabesėt mos qofshin mė. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
|