| Hoofdstuk 11 |
1 | Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:
|
2 | Zou de veelheid der woorden niet beantwoord worden, en zou een klapachtig man recht hebben?
|
3 | Zouden uw leugenen de lieden doen zwijgen, en zoudt gij spotten, en niemand u beschamen?
|
4 | Want gij hebt gezegd: Mijn leer is zuiver, en ik ben rein in uw ogen.
|
5 | Maar gewisselijk, och, of God sprak, en Zijn lippen tegen u opende;
|
6 | En u bekend maakte de verborgenheden der wijsheid, omdat zij dubbel zijn in wezen! Daarom weet, dat God voor u vergeet van uw ongerechtigheid.
|
7 | Zult gij de onderzoeking Gods vinden? Zult gij tot de volmaaktheid toe den Almachtige vinden?
|
8 | Zij is als de hoogten der hemelen, wat kunt gij doen? Dieper dan de hel, wat kunt gij weten?
|
9 | Langer dan de aarde is haar maat, en breder dan de zee.
|
10 | Indien Hij voorbijgaat, opdat Hij overlevere of vergadere, wie zal dan Hem afkeren?
|
11 | Want Hij kent de ijdele lieden en Hij ziet de ondeugd; zou Hij dan niet aanmerken?
|
12 | Dan zal een verstandeloos man kloekzinnig worden; hoewel de mens als het veulen eens woudezels geboren is.
|
13 | Indien gij uw hart bereid hebt, zo breid uw handen tot Hem uit.
|
14 | Indien er ondeugd in uw hand is, doe die verre weg; en laat het onrecht in uw tenten niet wonen.
|
15 | Want dan zult gij uw aangezicht opheffen uit de gebreken, en zult vast wezen, en niet vrezen.
|
16 | Want gij zult de moeite vergeten, en harer gedenken als der wateren, die voorbijgegaan zijn.
|
17 | Ja, uw tijd zal klaarder dan de middag oprijzen; gij zult uitvliegen, als de morgenstond zult gij zijn.
|
18 | En gij zult vertrouwen, omdat er verwachting zal zijn; en gij zult graven, gerustelijk zult gij slapen;
|
19 | En gij zult nederliggen, en niemand zal u verschrikken; en velen zullen uw aangezicht smeken.
|
20 | Maar de ogen der goddelozen zullen bezwijken, en de toevlucht zal van hen vergaan; en hun verwachting zal zijn de uitblazing der ziel.
|