Chapter 5

  et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum 

  et exeunti ei de navi statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu inmundo 

  qui domicilium habebat in monumentis et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare 

  quoniam saepe conpedibus et catenis vinctus disrupisset catenas et conpedes comminuisset et nemo poterat eum domare 

  et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus 

  videns autem Iesum a longe cucurrit et adoravit eum 

  et clamans voce magna dicit quid mihi et tibi Iesu Fili Dei summi adiuro te per Deum ne me torqueas 

  dicebat enim illi exi spiritus inmunde ab homine 

  et interrogabat eum quod tibi nomen est et dicit ei Legio nomen mihi est quia multi sumus 

  et deprecabatur eum multum ne se expelleret extra regionem 

  erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens 

  et deprecabantur eum spiritus dicentes mitte nos in porcos ut in eos introeamus 

  et concessit eis statim Iesus et exeuntes spiritus inmundi introierunt in porcos et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo milia et suffocati sunt in mare 

  qui autem pascebant eos fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros et egressi sunt videre quid esset facti 

  et veniunt ad Iesum et vident illum qui a daemonio vexabatur sedentem vestitum et sanae mentis et timuerunt 

  et narraverunt illis qui viderant qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat et de porcis 

  et rogare eum coeperunt ut discederet de finibus eorum 

  cumque ascenderet navem coepit illum deprecari qui daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo 

  et non admisit eum sed ait illi vade in domum tuam ad tuos et adnuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui 

  et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus et omnes mirabantur 

  et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum convenit turba multa ad illum et erat circa mare 

  et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius 

  et deprecabatur eum multum dicens quoniam filia mea in extremis est veni inpone manus super eam ut salva sit et vivat 

  et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et conprimebant illum 

  et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim 

  et fuerat multa perpessa a conpluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quicquam profecerat sed magis deterius habebat 

  cum audisset de Iesu venit in turba retro et tetigit vestimentum eius 

  dicebat enim quia si vel vestimentum eius tetigero salva ero 

  et confestim siccatus est fons sanguinis eius et sensit corpore quod sanata esset a plaga 

  et statim Iesus cognoscens in semet ipso virtutem quae exierat de eo conversus ad turbam aiebat quis tetigit vestimenta mea 

  et dicebant ei discipuli sui vides turbam conprimentem te et dicis quis me tetigit 

  et circumspiciebat videre eam quae hoc fecerat 

  mulier autem timens et tremens sciens quod factum esset in se venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem 

  ille autem dixit ei filia fides tua te salvam fecit vade in pace et esto sana a plaga tua 

  adhuc eo loquente veniunt ab archisynagogo dicentes quia filia tua mortua est quid ultra vexas magistrum 

  Iesus autem verbo quod dicebatur audito ait archisynagogo noli timere tantummodo crede 

  et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem Iacobi 

  et veniunt in domum archisynagogi et videt tumultum et flentes et heiulantes multum 

  et ingressus ait eis quid turbamini et ploratis puella non est mortua sed dormit 

  et inridebant eum ipse vero eiectis omnibus adsumit patrem et matrem puellae et qui secum erant et ingreditur ubi erat puella iacens 

  et tenens manum puellae ait illi talitha cumi quod est interpretatum puella tibi dico surge 

  et confestim surrexit puella et ambulabat erat autem annorum duodecim et obstipuerunt stupore maximo 

  et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret et dixit dari illi manducare