| Chapter 11 |
1 | et cum adpropinquarent Hierosolymae et Bethaniae ad montem Olivarum mittit duos ex discipulis suis
|
2 | et ait illis ite in castellum quod est contra vos et statim introeuntes illuc invenietis pullum ligatum super quem nemo adhuc hominum sedit solvite illum et adducite
|
3 | et si quis vobis dixerit quid facitis dicite quia Domino necessarius est et continuo illum dimittet huc
|
4 | et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante ianuam foris in bivio et solvunt eum
|
5 | et quidam de illic stantibus dicebant illis quid facitis solventes pullum
|
6 | qui dixerunt eis sicut praeceperat illis Iesus et dimiserunt eis
|
7 | et duxerunt pullum ad Iesum et inponunt illi vestimenta sua et sedit super eo
|
8 | multi autem vestimenta sua straverunt in via alii autem frondes caedebant de arboribus et sternebant in via
|
9 | et qui praeibant et qui sequebantur clamabant dicentes osanna benedictus qui venit in nomine Domini
|
10 | benedictum quod venit regnum patris nostri David osanna in excelsis
|
11 | et introivit Hierosolyma in templum et circumspectis omnibus cum iam vespera esset hora exivit in Bethania cum duodecim
|
12 | et alia die cum exirent a Bethania esuriit
|
13 | cumque vidisset a longe ficum habentem folia venit si quid forte inveniret in ea et cum venisset ad eam nihil invenit praeter folia non enim erat tempus ficorum
|
14 | et respondens dixit ei iam non amplius in aeternum quisquam fructum ex te manducet et audiebant discipuli eius
|
15 | et veniunt Hierosolymam et cum introisset templum coepit eicere vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
|
16 | et non sinebat ut quisquam vas transferret per templum
|
17 | et docebat dicens eis non scriptum est quia domus mea domus orationis vocabitur omnibus gentibus vos autem fecistis eam speluncam latronum
|
18 | quo audito principes sacerdotum et scribae quaerebant quomodo eum perderent timebant enim eum quoniam universa turba admirabatur super doctrina eius
|
19 | et cum vespera facta esset egrediebatur de civitate
|
20 | et cum mane transirent viderunt ficum aridam factam a radicibus
|
21 | et recordatus Petrus dicit ei rabbi ecce ficus cui maledixisti aruit
|
22 | et respondens Iesus ait illis habete fidem Dei
|
23 | amen dico vobis quicumque dixerit huic monti tollere et mittere in mare et non haesitaverit in corde suo sed crediderit quia quodcumque dixerit fiat fiet ei
|
24 | propterea dico vobis omnia quaecumque orantes petitis credite quia accipietis et veniet vobis
|
25 | et cum stabitis ad orandum dimittite si quid habetis adversus aliquem ut et Pater vester qui in caelis est dimittat vobis peccata vestra
|
26 | quod si vos non dimiseritis nec Pater vester qui in caelis est dimittet vobis peccata vestra
|
27 | et veniunt rursus Hierosolymam et cum ambularet in templo accedunt ad eum summi sacerdotes et scribae et seniores
|
28 | et dicunt illi in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem ut ista facias
|
29 | Iesus autem respondens ait illis interrogabo vos et ego unum verbum et respondete mihi et dicam vobis in qua potestate haec faciam
|
30 | baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus respondete mihi
|
31 | at illi cogitabant secum dicentes si dixerimus de caelo dicet quare ergo non credidistis ei
|
32 | sed dicemus ex hominibus timebant populum omnes enim habebant Iohannem quia vere propheta esset
|
33 | et respondentes dicunt Iesu nescimus respondens Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate haec faciam
|