Chapter 7

  cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum 

  centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus 

  et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum eius 

  at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi praestes 

  diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis 

  Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres 

  propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus 

  nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit 

  quo audito Iesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israhel tantam fidem inveni 

  et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum 

  et factum est deinceps ibat in civitatem quae vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa 

  cum autem adpropinquaret portae civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae et haec vidua erat et turba civitatis multa cum illa 

  quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere 

  et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge 

  et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et dedit illum matri suae 

  accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam 

  et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem 

  et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omnibus his 

  et convocavit duos de discipulis suis Iohannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus 

  cum autem venissent ad eum viri dixerunt Iohannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus 

  in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum 

  et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur 

  et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me 

  et cum discessissent nuntii Iohannis coepit dicere de Iohanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri 

  sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt 

  sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam 

  hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te 

  dico enim vobis maior inter natos mulierum propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei maior est illo 

  et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum baptizati baptismo Iohannis 

  Pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo 

  cui ergo similes dicam homines generationis huius et cui similes sunt 

  similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis 

  venit enim Iohannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis daemonium habet 

  venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum 

  et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis 

  rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisaei discubuit 

  et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtulit alabastrum unguenti 

  et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento unguebat 

  videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier quae tangit eum quia peccatrix est 

  et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic 

  duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta 

  non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget 

  respondens Simon dixit aestimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti 

  et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit 

  osculum mihi non dedisti haec autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos 

  oleo caput meum non unxisti haec autem unguento unxit pedes meos 

  propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit 

  dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata 

  et coeperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit 

  dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace