Chapter 13

  et audivit Simon quod congregavit Tryfon exercitum copiosum ut veniret in terram Iuda et adtereret eam 

  videns quia in tremore populus est et timore ascendit Hierusalem et congregavit populum 

  et adhortans dixit vos scitis quanta ego et fratres mei et domus patris mei fecimus pro legibus et pro sanctis proelia et angustias quales vidimus 

  horum gratia perierunt fratres mei omnes propter Israhel et relictus sum ego solus 

  et nunc non mihi contingat parcere animae meae in omni tempore tribulationis non enim melior sum fratribus meis 

  vindicabo itaque gentem meam et sancta natosque vestros et uxores quia congregatae sunt universae gentes conterere nos inimicitiae gratis 

  et accensus est spiritus populi simul ut audivit sermones istos 

  et responderunt voce magna dicentes tu es dux noster loco Iudae et Ionathae fratris tui 

  pugna proelium nostrum et omnia quaecumque dixeris nobis faciemus 

  et congregans omnes viros bellatores adceleravit consummare omnes muros Hierusalem et munivit eam in gyro 

  et misit Ionathan filium Absalomi et cum eo exercitum novum in Ioppen et eiectis his qui erant in ea mansit illic ipse 

  et movit Tryfon a Ptolomaida cum exercitu multo ut veniret in terram Iuda et Ionatha cum eo in custodia 

  Simon autem adplicuit in Addus contra faciem campi 

  et ut cognovit Tryfon quia surrexit Simon in loco Ionathae fratris sui misit ad eum legatos 

  dicens pro argento quod debebat frater tuus Ionathas in ratione regis detinuimus eum 

  et nunc mitte argenti talenta centum et duos filios eius obsides ut non dimissus fugiat a nobis et remittemus eum 

  et cognovit Simon quia cum dolo loquitur secum iussit tamen dari argentum et pueros ne inimicitiam magnam sumeret ad Israhel populum dicentem 

  quia non misit argentum et pueros propterea periit 

  et mentitus est et non dimisit Ionathan 

  et post haec venit Tryfon intra regionem ut contereret eam et gyraverunt per viam quae ducit Ador et Simon et castra eius ambulabant in omnem locum quocumque ibant 

  qui autem in arce erant miserunt ad Tryfonem legatos ut festinaret venire per desertum et mitteret illis alimonias 

  et paravit Tryfon omnem equitatum ut veniret illa nocte erat autem nix valde multa et non venit in Galaditin 

  et cum adpropiasset Baschama occidit Ionathan et filios eius 

  et convertit Tryfon et abiit in terram suam 

  et misit Simon et accepit ossa Ionathae fratris sui et sepelivit ea in Modin civitate patrum eius 

  et planxerunt eum omnis Israhel planctu magno et luxerunt eum dies multos 

  et aedificavit Simon super sepulchrum patris sui et fratrum suorum aedificium altum visu lapide polito retro et ante 

  et statuit septem pyromidas unam contra unam patri et matri et quattuor fratribus 

  et his circumposuit columnas magnas et super columnas arma ad memoriam aeternam et iuxta arma naves sculptas quae viderentur ab omnibus navigantibus mare 

  hoc est sepulchrum quod fecit in Modin usque in hunc diem 

  Tryfon autem cum iter faceret cum Antiocho rege adulescente dolo occidit eum 

  et regnavit loco eius et inposuit sibi diadema Asiae et fecit plagam magnam in terra 

  et aedificavit Simon praesidia Iudaeae muniens ea turribus excelsis et muris magnis et portis et seris et posuit alimenta in munitionibus 

  et elegit Simon viros et misit ad Demetrium regem ut faceret remissionem regioni quia actus omnes Tryfonis per direptionem fuerant gesti 

  et Demetrius rex ad verba ista respondit et scripsit epistulam talem 

  rex Demetrius Simoni summo sacerdoti et amico regum et senioribus et genti Iudaeorum salutem 

  coronam auream et baen quam misistis suscepimus et parati sumus facere vobiscum pacem magnam et scribere praepositis regis remittere vobis quae indulsimus 

  quaecumque enim constituimus vobis constant munitiones quas aedificastis sint vobis 

  remittimus quoque ignorantias et peccata usque in hodiernum diem et coronam quam debebatis et si quid aliud erat tributarium Hierusalem iam non sit tributarium 

  et si qui in vobis apti sunt conscribi inter nostros conscribantur et sit inter nos pax 

  anno centesimo septuagesimo ablatum est iugum gentium ab Israhel 

  et coepit populus Israhel scribere in tabulis et gestis publicis anno primo sub Simone sacerdote magno duce et principe Iudaeorum 

  in illis diebus Simon adplicuit ad Gazam et circumdedit eam castris et fecit machinas et adplicuit ad civitatem et percussit turrem unam et conprehendit 

  et qui eruperunt erant intra machinam in civitate et factus est motus magnus in civitate 

  et ascenderunt qui erant in civitate cum uxoribus et filiis supra murum scissis tunicis suis et clamaverunt voce magna postulantes a Simone dextras sibi dari 

  et dixerunt non nobis reddas secundum malitias nostras sed secundum misericordias tuas 

  et flexus Simon non debellavit eos eiecit tamen eos de civitate et emundavit aedes in quibus fuerant simulacra et tunc intravit in ea cum hymnis benedicens Dominum 

  et eiecta ex ea omni inmunditia conlocavit in ea viros qui legem facerent et munivit eam et fecit sibi habitationem 

  qui autem erant in arce Hierusalem prohibebantur egredi et ingredi in regionem et emere ac vendere et esurierunt valde et multi ex eis fame perierunt 

  et clamaverunt ad Simonem ut dextras acciperent et dedit illis et eiecit eos inde et mundavit arcem a contaminationibus 

  et intraverunt in ea tertia et vicesima secundi mensis anno centesimo septuagesimo primo cum laude et ramis palmarum et cinyris et cymbalis et nablis et hymnis et canticis quia contritus est inimicus magnus ex Israhel 

  et constituit ut omnibus annis agerentur dies hii cum laetitia 

  et munivit montem templi qui erat secus arcem et habitavit ibi ipse et qui cum eo erant 

  et vidit Simon Iohannem filium suum quod vir esset et posuit eum ducem virtutum universarum et habitavit Gazaris